bedankt dat jullie zo vastbesloten
en optimistisch zijn.

Dat jullie geen glazen halfvol dromen, 
maar overlopen overwinningsbekers.
Dat jullie nooit opgeven.
Net kleine jochies
die hun geschaafde knieën schoonvegen,
die ene traan en natte neus
met hun mouw,
en voor je het weet 
weer op hun fietsje staan.

Een tikje kinderlijk naïef dus.
Zo af en toe een beetje bang.
Maar nog meer dapper.

Liefs,
Sofia