dank je voor al je super powers.

Luid geschreeuwd of zacht gefluisterd,
op een wit vel papier of in het hoofd,
je creëert, je schept, 
je brengt tot leven.
Niet alleen verhalen,
maar de wereld zelf.

Je geeft bestaansrecht 
aan gevoelens en gedachten
-als ik er woorden aan geef 
dan pas bestaan ze echt-
maar gaat er vervolgens tussen zitten,
tussen hen en wat Ik ben.

Je geeft me kwasten en penselen,
vaak een schild,
soms zelfs een zwaard
en roept me dan om met je mee te spelen
ten tonele!
jij, ik 
gedachten en gevoelens 
op de planken.
Gegarandeerd vermaak.

Liefs,
Sofia