bedankt dat jullie zo helder zijn.
Dat jullie daar opeens staan,
in een paar ogen
grote pupillen.
Mij stil aanstarend
met zo veel rust
en alle wijsheid in pacht.
Voorlezend uit mijn gedachten
terwijl illusies vatten vlam.
Als jullie niet zo confronterend waren,
zou ik me best gevleid voelen.
Maar gelukkig.
Jullie zijn zo helder als het kan.
Liefs,
Sofia
Flow. Zoals de tijd voorbij vliegt. Zonder me te laten schrikken. Zonder de haast te voelen, zonder de stilte. Alleen jou. Alleen je huid voelen. Alleen schommelen, met jou, alle balansen bij elkaar. Licht in mijn hoofd. Als ik je weer elke beweging voel voelen. Als ik elke beweging voel. Als alles vloeibaar is, alles contact. Als ik vergeet te denken. Als we elkaar omvatten. Precies op de juiste afstand. Daar waar verlangen gulzig drinkt. En toch steeds dorstig blijft.
dank je dat je van alles sense maakt.
Dat je nooit perfect bent
maar altijd het juiste antwoord.
Nooit de oplossing,
maar de speurtocht zelf.
Nooit helemaal te vatten,
maar altijd daar.
In één vorm of een ander.
Liefs,
Sofia
bedankt voor jullie stille kracht.
Steeds als ik mezelf
jullie weer hoor vertellen,
verspringt er iets
in mij.
En voel ik mijn wenkbrauw
omhoog gaan.
Heb ik jullie zojuist bedacht?
Of verzinnen jullie mij?
Iedere keer als jullie
onopgemerkt maar zuiver
weer met mijn woorden aan de haal gaan?
Liefs,
Sofia
dank je dat je je zo als een zaadje
in mijn hoofd hebt gepland.
Dat je groeit en bloeit,
ook zonder mijn groene vingers.
Dat je wortels trekt
in mijn ontdekkingsdrang,
mijn ongeduld en onrust.
Van mijn onwetendheid
en voorliefde voor mysterie
voedsel maakt.
En met al je geuren en kleuren
mij steeds verwonderd
bij je houdt.
Liefs,
Sofia
dank je dat je me geen domme dingen laat doen.
Liefs,
Sofia
Liefs, Sofia 